Tertemiz zannettiğin zaman,
Her şey güzel, her şeyi sevdiğin an.
Bir bakıyorsun yok olmuş,
Nerede sevdiğin, nerede insan.
Aradan geçen yıllar değil,
Ben otururum arkadaş
Ööööyle saatlerce
Hiç konuşmadan, duymadan belki.
Ben otururum arkadaş
Uyumak gerçekten çok zor…
Sevmesini bilene
Sevip kavuşana
Kavuşup ayrılana
Hep ayrı kalana
Aykırı olana...
Sen rüyalarımdın benim
Şimdi gerçek oldun.
Sen acıydın, çaresizliktin
Şimdi tek ümidim, hayatsın benim için.
Sen çölde su gibisin,
Hep sıkışmak, hep daralmak
Varlık içinde yok olmak.
Başkasının kovaladığı yaşamı
Tatsız, anlamsız bulmak.
Hep bir hasret, hep bir kasvet
Yinemi sen, sen misin yine
Her boşluğa bir baktığımda.
Her dokunaklı bir şarkıda,
Her sevmek istediğim yüzde
Yinemi sen, yeter.
Ağlattın, kırdın, belki unuttun
Sanki sen sondun...
Öyle değil ey sevgili
Sen benim için yoksun...
Murat Polat
Risk almalı insan, bazen oynamalı
Güvenmeli, tutmalı birini…
Yer açmalı yüreğinde, istemeli
Yoksa asla değişiklik yaşayamaz hayatta.
Kaybetmemek üzerine kurulu bir dizaynda
Öde öde bitmiyor borçlarım
Ne yana dönsem alacaklı
Neyi tüketip bitirdim ben...?
Herhalde olmayan varlarımı...
Herkes alacak sonunda kalanını
Özlemeliyim seni, hasret çekmeli
İyi ki yoksun…
Önce tüketip sonra beklemek…
İyi ki yoksun…
Bu neyin sancısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!