Ilık bir heyecan hissettiğim
Kalp çarpıntısı, biraz hızlı.
Belki de bulmalı
Ayıkken sarhoşluğu.
Döndürmeli başımı,
Bir ben varım, kendimle dost
Birde o var içimde,
Her şeye düşman.
Ben sevmek istiyorum,
Onlarsa beni acıtmayı.
O bir mum ışığından solan, ince bir kumaş
Bir damla eksik sudan sararan, bir çiçektir.
Gitti; Nasıl kirpiğin arasından sızarsa yaş,
Gitti; fakat arası geçmeden, gelecektir.
Ömür defterimde duruyor yer yer
Benden hiçbir şey yok
Sadece kabullenmek ve dönmek.
Mutlu olmak ve etmek için.
Sen hep aynı özgür
Ben sende tutsak.
Bir deniz bazen sevecen
Sevecen, duygusal, sakin
Bir deniz...
Veya toprak verimli,
Doyuran.
Seversen veren.
Bir ben kalmıştım, birde o
Kıskanan, korkan İstanbul’u.
Şimdi o orada geziyor doyasıya
Birde ben içseydim doyasıya
İstanbul’da...
Karmaşık olan ben miyim?
Yoksa hayatın kendisi mi?
Peki ben neyi çözdüm ki?
Neden bu karmaşa?
Keşke her şey basit olsaydı
Aynı ben gibi…
Aradığım o, beklediğim o aşk
Kaçıyorum, korkuyorum.
Aşk acı verecekse verecektir.
Yaklaştırmamalı,
Girmeden atmalı.
Tuttuğun eli bir daha bırakmadan
Herşeyden çok onu sevmişsin
Aç kalıp gezmişsin hiç biriktirmeden
İndirmişsin artık gitmeyeni
Bölmüşsün meğer olmayanı
Vermişsin hakkını hak edene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!