Umudu vurdular
Güpegündüz şehir meydanında
Kör bir kurşunla vurdular hem de
Niye vurdular
Vuran bilmedi
Vuran kimdi
Geri gelmez o şen hatıralar
Açar gönlümde derin yaralar
Bendeki pişmanlık sende de var
Geri gelmez o şen hatıralar
Ardıma düşmesin hiçbir yolcu
Mahkûm ettin beni bir zalime
Kıymetimi bilsen ne olurdu
Gören acır perişan halime
Biraz umut versen ne olurdu
Yürümek yetmez koş arkadaşım
Şu kara bulutların ardı dağlar
Şu heybetli dağların ardı orman
Şu yeşil ormanın ardı deniz
Şu mavi denizin ardı güneş
Şu parlak güneşin ardında insanlar
Yıllar bir esinti gibi okşarken
Yorgun suratıma kusup tüküren
Tüm aynalara düşman olacağım
Her çiçek gibi ben de solacağım
Ocağımda ateş biter
Dostlar birer birer gider
Uğursuz bir baykuş öter
Muhabbetler yarım kalır
Gonca güller soluverir
Sokakta bir çocuk, gözleri ıslak
Yırtık pantolonu, ayağı çıplak
Sarmış bedenini bir kirli kazak
Beden denilmez, iskelet yavrucak
Bir tas sıcak çorba ona bir servet
Geçti ömür, tükendi saatler
Kubbede çınıltı; boş vaatler
Bunların hepsi yalansa eğer
Söyleyin, nerede hakikatler
Loş ışık, nemli, kasvetli bir hava
Kirlenmiş bakışlar, iğrenç kahkaha
Nursuz yüzlerde rengarenk boya
Meyhaneler işte bu sahte dünya
Bitmez kavgalar bilinmez nedenler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!