Yalnızlığı tutsak ettim hasrete
Nice yollar aştım ama yoruldum
Sabreyledim fırsat yoktu nefrete
En sonunda taştım ama yoruldum
Duygularım darmadağın giderek aklı aşıyor
Seven şu yürek aşkını perişan halde yaşıyor
Aklıma geldiğin zaman gözümden yaşlar taşıyor
Ben seviyorum dedikçe sen zehrini kusuyorsun
Canımdan vazgeçtim amma yüreğime basıyorsun
Çoğu kalpte mazinin izi kalır derinden
Her kişiyi vurmuştur can alıcı yerinden
Belki de bir kaç anı kalıyor eserinden
Bardağa akar gibi dolup gidiyor zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!