Çıkaydım yaylalardan
Düşeydim gözlerine.
Bu yollar sana gitse
Varaydım evin önüne.
Gel diyecek takatim yok
Yazmak istedim bütün şiirlerimi
Bitmez satırlar diye yazmadım
Zaten okuyan da yok biliyorum
Benden sonra okursun diye yazıyorum.
Beni en iyi sen tanırsın
Kapat gözlerini hayata....
Bu şiiri oku ve beni bekle......
Bir ömür geçip gitti ellerinden...
Düşerken ben....
Ve yığınla göz yaşımı sana....
Gönderirken ben...
Sessiz sedasız bir hayatım vardı
Gök gürültülerini ben mi yarattım
El değmemişti tertemizdi gençliğim
Hayallerimi ben mi kana buladım
Güneş doğardı her sabah penceremden
Bıçak kesiği gibi içim,
Sen beni neden yaraladın?
Bu nasıl ayrılık bu ne biçim?
Sen kimlere aldandın?
Bir şarkıydın yıllara seslenen,
Bir ses idin kulaklarımda dinlenen.
İçindeki ölülere seslen…
Kalk artık hey uyan…
Vuslat yok bundan gayrı.
Mahşer var…
Hesap var…
Geldin….
Ve işte gidiyorsun…
Evimize bereketinle,
Yüzümüze nurunla,
İçimize huzurunla…
Saçlarını severim bilirsin
Usulca sokulurken koynuma
Teninin kokusunu çekerken içime
Saçlarını okşamak ellerimle
Parmak izlerim parlar her telinde
Sen ve saçların şimdi neredeler?
Bilmediğin bir şey var bu gece,
Ben !!!
Aslında pek tanımadın sen beni …
Ve belki de bilmedin…
Ateşin etrafında dans eden,
Ve o ateşte kavrulan beni ,
Bir alo deseydin
Açılsaydı gönül kapılarım sonuna dek
Bir selamın yeterdi bir selamın,
Onu da esirgedin kaldım tek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!