Murat Gezici Şiirleri - Şair Murat Gezici

Bak avaz avaz bağıran yüreğin nasıl da sustu
Bak ne sabah kuş cıvıltıları kaldı geriye
Ne canım deyişlerin...
Nasıl dayanıyorsun bilmiyorum
Galiba ben ölüyorum
Elveda sevdiğim

Ne desen haklısın,
Ne yapsan yerinde…
Ama bi de bana bak,
Ben şimdi nerede?

Ansızın olmadı hiçbir şey,

Ayrılık…
Sararmış yapraklar arasındaki adın gibi…
Ve kaybolan yıllar…
Uçup giden aklım…
Yıkılan hayallerim ve sır dolu rüyalar…
Ne zaman bitecek bilmem hayat denen kısır döngü…

Zalimlerin göz yaşı akmaz bilesin
Boşa zorlama kendini
Sen hazırdın katletmeye
Ellerin hazırdı bu ipi çekmeye
Yakmaya hazırken meydanları
Sen bize çaktın çakmağı

Beklerim,
Ne getirecek hayat bilmeden.
Ateş saçar yüreğim,
Yangınlar içinde sönmeden.
Doğmadan güneşim,

Bilemedin giderken aslında böyle bitmeyeceğini,
Ve sen giderken son kez bakmadan ardına,
Bilemezdin seni bir ömür boyu,
Ilk günkü kadar çaresiz seveceğimi.....

Sabahın ilk ışıkları vuruyor gönlümden içeri,

Ben;
İnşaatlarda çalıştım toz içinde,
Sırtımda taşırken koca kalıpları,
Hiç canım yanmadı
Senin gidişine yandığı kadar...

Bunca şiirler yazmışken aşka
Ben aşka yalan diyemem
Ne kadar yalanca yaşamış olsam da

Toza dumana da bulansam
Boyumca çamura da batsam

Şu kahırlı
Üç günlük dünyada yanımda olmayan
Cenazeme de gelmesin istemem

Yüzüme karşı hayır okumayanlar
Ardımdan da okumasınlar istemem

Yalanlara alıştım sorun yok!
Sorun; kendim kanarken
Seni nasıl kandıracağımdı…
Ve sen giderken
Geceleri benim koynuma sokarken sen.