Murat Doludizgin Şiirleri - Şair Murat D ...

İnsan ömrünün bitmesi
Musalla taşa, gitmesi
Kara toprakta yitmesi
Ölüm denen, ölümsüzlük.

Bir muammadır, çözülmez

Bu dünyanın gamı, kederi bitmez
Bir de çeksen, bin de; gene, fark etmez
Çekilen cefalar, boşuna gitmez
Evvel, ahir, mutlak; ölüm var, ölüm.

Bu dünya fanidir, dünyaya kanma

İşi; yalan, dolan olan
Yetimin, hakkını çalan
Şu dünyada, baki kalan
Kalan var mıdır, gardaşım.

Pus ile, demiri delen

Ne üstümüzde var, ne başımızda
Yoksulluk ejderi; tam, karşımızda
Umutsuzluk akar, göz yaşımızda
Bu fakirlik ne yaman şey, aman ey.

Her şeyini; bir, bir, hesap edersin

Bıkıp usanmadan söylenip durdum
İçimdeki ateş, kor diye, diye.
Sönerse benimde hayatım söner
Yarsız yaşamak çok, zor diye, diye.

Şarkılar söyledim, türküler yaktım

İki yavru, birbirine sarılmış
Gülmüyor yüzleri, sandım, darılmış
En son; senin, kenarında görülmüş
Kızılırmak; sen mi aldın yavrumu?

Oyuncağın yarısı yok, kırılmış

Selam olsun sizlere; kızlar, gelinler, bacım
Cennet kokulu anam, eşim; gönül ilacım.

Dünyamızdır kadınlar, hayatın her yerinden
Her türlü güzelliktir, düşünürsen derinden.

Bir aşk girdabına düştü, şu gönlüm
Döndükçe, dönüyor dibe gidiyor.
Memnun hayatından, memnun gidişten
Aşk yoluna canım; hibe dir diyor.

Sen de duy, sevgilim; gönül sesimi

Mert, yiğit ol daim; açık sözlü ol
Selam esirgeme, güler yüzlü ol
Adamına göre; senli, sizli ol
Ekmeğini paylaş, bölmeye çalış.

Birgün durulursun; akıp, çağlasan

Gözüm de; bittin artık
Gelmesen de, fark etmez.
Sana duygularımı; bilsen de,
Bilmesen de, fark etmez.

Göz yaşım; akar, durur