Anlattığın öykülerdeyim
Senden uzakta sensiz
Senden yalnızım anne
Bu kocaman dünyada
Senin soluksuzluğuna
Sonsuz hicranlardayım
Anlat beni bahar
Uslanmaz kavgaların
Bitimsiz sevdaların hatırına
Anlat ki bu hazan kaybetmesin
Gençliğimin sevincini
Almasın ellerimden
Körpe sevdalar çıkagelir sabaha,
Acılanmaya hazır yeni yürekler daha.
Işıtılmaya susamış yeni bedenler.
Sunulmuş yine yeniden,
Bir ve bir daha.
Aşk ararsın dağ-tepe
Çarşı-Pazar,
Görmez misin?
Ey divane
Aslolan aşk.
Yüreğinin karanlığından
Kal demek miydi?
bende ki sende varolmak:
Yahut uzak mıydı?
sana dair düş kurmak,
yanıltı içinde aşık olmak ve
avutulmak kendi düş kırıklarında.
Aydınlık getireceğim kahpe karanlıklardan, rahat uykular biriktrip zulamda, döneceğim sevgilim. Ölüp-ölüp dirilmişliklerimi toparlayıp, koynumdaki yıldızları savrucağım göğsüne yeter ki bekle...
Ayyaş bir gecenin,
Mum ışığında
Uzaklığına öfkelendim.
Gözyaşım ne kadar akarsa şimdi,
O kadar iyi.
Neyi neye haykırsam üstüme kalan gece,
Bir aralık sızıverdin yüreğime
Kendi yalnızlığımda tükenirken
Hiçbir yanı tat vermezken hayatın
Bir aralık sızıverdin yüreğime
Kolunda eylül
Bu şiir;
Bana yaşattığı acıların
çamurlu ikonasına.
Bu şiir;
Gözlerinin, gözlerimde bıraktığı,
yaşarışın başarısına.
...susmak düşüyor lanet olası cümlelerle dolup taşan yüreğime ve mutlak sever kalıyorum hep ve sonrasında kaybetmek değil bu diye kendime ihtişamlı yalanlar söylüyorum her hücresiyle meraklanıyorum ve tüm algılarım çürüsün istiyrum bir meşe kadar köklü olsun benliğim o derece odun belki de değerleri yargılara dökmekten yoksun olabilirim böylece, yargılama ihtiyacı hissetmem bu lağum kokan dünyayı....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!