Kavgalarım gibi severdim seni düşüne su katılmamış mert çocukların, göğsünden koparılan yürek gibi onurla.Ve şimdi bitmişliğin günbatımına düşürülen puşt gözlerin ihbarlarında geçer adımız.Kolcular bizi kollar sırtımızda pataklanmaya hazır bir sürü hatıra ki hepsi karanfil hepsi dağ goncası.
Yitirildikçe bulduğum sesleri sana benzeten kulaklarım işkencede kara sözlüm.İşte bahar yeniden kendine mecbur sürüyor dağlarıma umudunu bizsiz, unutulan eskileri hatırlatırcasına.Adına yeni bir yıl yazılıyor ve bilmeden içimden gelen kızıl bir akşam sesimi sana yolluyor çırılçıplak...
''Umudun umduğun gibi olsun''! ! !
(Bu kelimeler en boş yanıma yazılmıştır bugünün hatrına....)
10 EKİM 2012
Devrin çocuklarıydık,
Bıyıklarımız yeni terliyor
Sevdalarımız yeni filizleniyordu.
Sohbetlere dem düşürüp hayatı,
Üşüyorduk parkasız yarınlara…
Ellerim, yorgun ellerim ve sessiz.
Yollar bitimsiz, yollar sensiz.
Lal kalmış diller, diller sözsüz.
Ümit parkasız, ümit çıplak.
Laf-ı güzaf bunlar Eylül uzak...
Arkasından baktım düşlerimin,
Islak bir göz kaldı kirpiklerimle bir.
Filinta yalnızlıklar sonra,
Savurgan akşamlarda.
Ben umuyordum sen hayal…
Ben eğri düzlüklerde dimdik yürümeye çalışmışım meğer, gözlerini en olmadık zamanlarda aklıma yazmışım, ki gözlerin esmerdiler, masum bir mülteci gibi ve şimdi en hoyrat gecelerin şafağını alnıma kazır gibi yazıyorum seni sevdiğim, ölüm daha rezil ve korkak şimdilerde. Hiç olmamışım ben yaşama dair hiçbir dilekte bulunmamışım, gidişin bir kurşun gibi sol yanımda saplı kalmış, hangi sebep vardır ki insan canlı canlı katledilsin hangi yürek var ki kilim gibi acıyı dokusun şakaklarına seni koynuma sakladığım sevgili git ki mavileşmesin sabahlar acım durulmasın sesime dokunmasın ihanetin...
Bir şehrin gözlerinden kayıp gittin,
Akşamın karanlığına…
Gitmenin ne demek olduğunu hissetmedim hiç.
Anne, ağlamaklıyım çocuk tadında.
Yüreğimi bölüşüp martılarla,
Ufkunda uyumak,
Saçlarına karışıp
Rüzgârında dağılmak istiyorum.
Çocukluğumdan bana kalan
En güzel hatıra sendin.
İçi mermer taşlarıyla süslü
O havuzun başında
Sendin ilk ışıtan yüreğimin gözeneklerini
Ve sendin sevmeyi sevebildiğim.
Belki bir yalandı
Gözlerinin gözlerime fısıldadığı kelimeler
Saçlarında güneşi ısıtman
Depremleri yüreğinin
Belki yalandı
Ben bir yalana aşığım
Koskoca bir derya
Bu yalancı düzenbaz dünya
Telaş verir kimi zaman kimi zaman
Kimi zaman uslanmaz bir sevda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!