Güçsüzken dirilir yaraların siyah bereler sarar benliğini
umursamadan baktığın bir cadde bir sokak kederidir yaşam
gece bunak, gözler kan çanağı
ellerinde kalan son anılara bakarsın
çaresizsindir ve acınası
yüreğin dağlanır onu başkasıyla hayal edince
Sünepe hasretlerle genleşen
kimi yarı çıplak çoğu belden aşağı
çarpık.. kırık.. noksan duygulardı dalsız budaksız
kış ayazına bakan yüzüm umudu kalmamışlığı oynayadururken
bir bekleyiştik hiç durmayan olağan olmayan
hangi yanından tutarsan işte öbür yanından
Sünepe hasretlerle genleşen
kimi yarı çıplak çoğu belden aşağı
çarpık.. kırık.. noksan duygulardı dalsız budaksız
kış ayazına bakan yüzüm umudu kalmamışlığı oynayadururken
bir bekleyiştik hiç durmayan olağan olmayan
hangi yanından tutarsan işte öbür yanından
Yaşama sevincini yitirmiş gecelerde,
yokluğun bir matem yeridir,
hele de geçmişe dokunduysa benliğim
çoşkulu nehir gibi keser nefesimi, kanamaz gençliğim
gözlerim dolar ama düşmez yanağımdan
ilk kez yaşıyormuş gibi hissettiysem
Cam bir kupanın dibe vurmuş kahvesiyim
ve zehriyim ciğerlerimin,
duman altıyım,
yalnızım, sessizim.
Kan ağlayan nakaratlarda buluyorum kendimi,
özleminin balçığına saplanmış,
Ben ne yaptımsa sana ulaşmak içindi,
eski günlerdeki gibi, çizgi romanlarının kahramanı olmak için..
Kahkahalarını duymak içindi sessizliğim...
kabuğuma sen gelirde çıkartırsın diye giriyordum,
acılarımı gizliyordum görürde üzülürsün diye..
her yerde seni görüyorum,
Çocuktum her annesine hayran çocuk gibi
bilmediğim yollardan kamyon arkası yolculuğumdu
şehrine yerleşme öyküm
bu kifayetsiz yolculuğun en eğlenceli tarafı
bilmediğin yollardan bilmediğin rüzgarların saçlarıma değmesiydi
ve ayakkabılığın çekmecesine sakladığım kedim..
Çocuktum her annesine hayran çocuk gibi
bilmediğim yollardan kamyon arkası yolculuğumdu
şehrine yerleşme öyküm
bu kifayetsiz yolculuğun en eğlenceli tarafı
bilmediğin yollardan bilmediğin rüzgarların saçlarıma değmesiydi
ve ayakkabılığın çekmecesine sakladığım kedim..
Sessiz ve oldukça sakin bir odanın sükunetinde
berelerimi yamalamaya çalışıyorum yaralarımla..
çaresiz kalmışlığım diz hizasında ve orta direk yıkıntıların koynunda
alabildiğine balçık ve karanlık bu dünya..
çoğu acıdan geçtim artık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!