Murat Akbaş Şiirleri - Şair Murat Akbaş

Bir hırs, bir öfke...
Bir de bakıvermişsin;
Yaptığı kaleleri yıkıvermiş.
Daha dün gibi;
İlk tuğlası gelir aklına insanın...
Ne zor yapmıştı duvarlarını,

Bazen; uzaktan seni seyretmek
Derinden sessizce seni süzmek...
Sen uyusan bile, orda boylu boyunca uzanmışken;
O kalp benim için attığını bilmek...
Ne hoş bir düşüncedir bir bilsen...
Ve o an haykırmak herkesin herkese söylediğini....

Kemal daha ne yapsın?
Varlığı yokluğa çevirenlerin elinden alıp;
Güneş gibi parlattı ufkumuzu...
Hadi ' yürü ' der gibiydi.
Daha yeni yürümeye başlayan çocuğa;
Hadi 'yürü' der gibiydi.

İnsanları sevmek lazım.
Nede olsa insanız.
İnsana insanlık yakışır.
Bu da sevgiden geçer.

Nede olsa insan doğduk.

Ne olursan ol,
Güzelliği başkasında arama...
Kim olursan ol,
Güzelliği kendinde ara...

Güzel olması önemli değil.
Duyguları paylaşmak
Yazıya dökmek
Kalemimle konuşmak
Duyguların en kutsalı...
Seni sevmekde;

Derdini bilen;
Dermanına koşar...
Yolunu bilen;
Sonunada varır...
İnsan olan;
Hayatını yaşar...

Yoklukta var olmayı başaran
Varlıkta ise yok olan bir insan
O bir bireyciydi.
Ölümü bile…

Haydi söyle
O bin bir gece masallarını
Ne de severdim
Sen anlattıkca çoçuklar gibi...
Maasallar masalları anlatırdı...
Ama son masalı ben anlatıcam.

Hey göklerin uçsuz bucaksız maviliğinde çırpınan sen
Rüzgarla savaşan;
Özgürlüğün simgesi
Seni seyrederken;
Özgürlüğünü kaybeden vatan...