Ayrıldım,
Sanma bir başkası var hayatımda;
Zor insanım agülüm.
Vesselam.
Anlasana;
Ben beni anlamazken;
Keramet şapka-daymış,
Al o zaman senin olsun...
Bu baştakiler ne?
Yoksa kendini seçilmiş sananlar mı?
Ne farkın var bizden?
Yo yo doğru farklıyız...
Bir tarih niçin gizlenir,
Bütün bunlar kimin menfaatine..?
Sorular, sorular labirentleşir...
Cevaplar, cevaplar boğazımı düğümler...
Beni benden alandan kim razı ola...
Bilen varsa beri gele...
Ömür geçiyor.
Bu kıyılardan;
Sığınacak liman arıyor.
Işığını arar gibi.
Umuda yelken acıyor.
insanlığını arıyor.
Şiir dediğin duyguların ötesinde olmalı
Vurgulamalı; seni, beni ve tüm evreni
Seni düşünürken damarlarımdan boşalmalı
Kan gibi...
Sen dediğim bir tanem;
Şiir olmalısın.
Her haykırış bir yankı
Her yankı bir sesleniş
Benden sana bir yalvarış.
Sensiz geçen her gece ıstırap
Uzayan zamanlarda işkence
Olsa da
Düşünceler düşünceleri aşar.
Büyükler büyükleri geçer.
İnsan insandan alır.
Gerçek ise gerçektedir.
Zaman basa basa gösterir.
Ne zaman dersen? ....
Bir anne oğluna sarılmakta...
Bir anne oğlunu yıkamakta...
Bir anne oğluna mektup bırakmakta...
Bir anne oğlu için ağlamakta...
Bir anne oğluna hasretle bakmakta...
Bir anne oğlunu anılarında yaşamakta...
Bilir misin ağlamak nedir?
Hani gözlerinden damlamaya başlar.
Durmaksızın ağladıkça ağlarsın.
En doğal üzüntü.
İnsan olduğunu hatırlatır.
Ağladığım için mutlu olurum.
Göz yaşları anlatamaz.
İçimdeki isyanı...
Yanımda olmanı isterdim.
Anılarda değil...
Sensiz geçen günlere nispet.
Dolu dolu seni içerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!