Adalet önce insanın kendi ile hesaplaşmasından geçer...
Doğru veya yanlışı ayıramıyorsa,
Dostunu düşmanını göremiyorsa,
Helal ve haramı birbirine karıştırıyorsa,
Suçlu ve suçsuzu bilmiyorsa,
Ver elini...
Mavi güvercinime...
Akar akardık...
İstanbul gecelerine..
Acardık oturaklarımızı...
Gözlerimizde kaybolurken;
Öpücük göndermişsin...
Öpücüğün yanağımda...
Tebessümle bir gülücüğe dönüştü..
Beni mutlu eden kadınım...
Bu erkek daha ne ister...
Resmine uzun uzun baktım kadınım...
Dünya malının...
Peşinden koşmaktan...
Hayatın kıymetini bilemedik...
Hiç kendine sordun mu?
Bir gün...
Bir parkta...
Karanlığın içinde anlaşılmamak...
Karabalığın içinde...
Bir kuğu gibi...
Dolaşırken sen...
Duru, sakin, doğal, sade...
Sanki kendini hiç değiştirmemiş...
Kıymet bilmezler,
Adamın etini yerler...
İrem bahçeleri senin için derler;
Uçurumun kenarına iterler...
Yalnızlık böyle birşey;
Bir aynaya bak...
Kendini görebiliyor musun?
En hafif halinle çık...
Hafif dokunuşlar...
Neyine yetmez...
Sormadan...
Çat kapı girdin....
Bir an da...
Damdan düşer gibi...
Gözlerimden süzüldün...
En derinden...
Mesele TÜRK olmakta...
Evet TÜRK olmak zordur.
TÜRK ile mücadele etmek..
TÜRK ile savaşmak..
Daha da zordur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!