Münir Üsküdar Şiirleri - Şair Münir Üsküdar

Gündüzümün günü
Gecemin dolunayı
Canım, bir tanem
Sağım solum
Kanadım,kolum.
Yaşam pınarım

Kaçıp gitmeli
Dağ başında
Bir kulübeye..
Şöminede ateş
Çıtır çıtır
Yakarken odunları.

Esas oğlan.
Fakir kız.
Kötü adam..
Gece gündüz
Devamlı matine.
Konu insanca yaşam.

Şimşekler, yıldırımlar
Kasırgalar, boralar.
Güneşle kavrulsun,
Fırtınayla savrulsun
Yaşadığın Oralar...
Dağlar,

Bu şehir
Sensiz kalınca
Mahzun
Yalnız ve yılgın
Bulutlar caddede
Ortalık sis duman

Her şey
Delicesine
Delicesine
Bu yağmur
Delicesine
Bu rüzgar

Ben
Yağmurlu havaları severim
Sırılsıklam eden
İliklerine kadar ıslatan.
Hırçın denizleri severim
Tüm haşmetiyle kabaran

İçindeki yalnızlıkla
Yürüyor genç adam
Lambaların soluk ışıklarında
Issız,ıslak sokaklarda.
Çöplükte iki köpek
Alt alta üst üste.

Yıpranmış yıkılmış
Ayrılığın rüzgarı.
Savrulur sokaklarda
Hazan yaprakları gibi.
Sararmanın hüznü
Sensizliğin korkusu.

Ay yüzlüm
Üzüm gözlüm
Tatlı sözlüm
Bal Peteğim.
İpek Böceğim.
Güz Çiçeğim..