Münir Üsküdar Şiirleri - Şair Münir Üsküdar

Darmadağın olmuş dünya
Kalmadı artık
Ne şevk ne heyecan ne de rüya.
Kolay olsaydı
Seni anlamak
Sevmek kadar,

Ne sorarlar halini
Ne dinlerler derdini
Kaybolur tüm dostların
Mevla’m acı verdimi.
Bırak,bırak arama
Sevme artık hiç beni

Deli gibi sevmişti
Kavuşurum sanmıştı.
Fincanlarda aradı
Beklediği ilgiyi
Uzmanına okuttu
Kahvedeki bilgiyi

Ne şikayet eder
Ne de ağlar.
Haşmetiyle ayaktadır
Yıllarca
Ulu dağlar.

Dün gece
Ben de taşıdım onu
Bir kez daha kabrine.
Benim de damladı omzuma
İki damla otopsi kanı.
Grubumuz ayni

Korkma,uzat karanlığa
Kapat gözünü ve bekle.
Soğuk bir el tutacak elini
İçin ürperecek.
Dalga dalga yayılacak yüreğine
Tarif edilmez duygular.

Sinsi düşünceleri
Sahte gülüşleri
Yalan dostları
Bencillikleri
Nankörlüğü
Geç fark etti.

Şu tavuk...
Nelere kadir Allahım.
İzin yoksa öpmeye,sığınacaksın
Lades kemiğine..
Eee. Arada iddia,inat varsa..
Tut ucundan,kır bakalım

Gökyüzünde ışıksız ay gibiyim
Gerildikçe kırılacak yay gibiyim
Anasız çaresiz yavru tay gibiyim
Yokluğun kâbus sensizlik ölüm.

Gündüzü olmayan gece gibiyim

Aralıkta sevdim seni
Mutlu olman dileğim
Kırılsam da yine sana
Hep Aralık yüreğim..

Münir Üsküdar