Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Bir bakışta bin muhabbet sezdiğim
Beni ateşlere yakma ne olur
Sevdasıyla diyar, diyar gezdiğim
Selamı, sabahı kesme ne olur

Ara sıra gül yüzünü göreyim

Leyla ateşine yanmadan daha
Yürek sancısını ne bileceksin
Uykusuz geceden çıkıp sabaha
Doğmanın kahrını ne bileceksin

Bilmezsin sevdanın zor olduğunu

Tertemiz, arı ve duru
Ne büyük nimettir su
Temizdir, temizleyendir
Hayattır, ganimettir su

Merhemdir yanık bedene

Dinle hele cennet mekan usdadım
Şiirlerin hoyrat dilde sermaye
Görme halimizi sakın usdadım
Nutuk güzel işlerimiz pespaye

Anlamadan çile’ndeki manayı

Gölgeler uzayınca üç mızrak boyu
Hasretin gözlerimden çalar uykuyu
Hicran ile tükenen bir ömür boyu
Düştüğüm keder ile zevki unuttum

Unuttum hasretinle geçen yılları

Samyeli vurunca, gülün alına
Soldurur rengini, dal onu bilmez
Konar gamlı bülbül, gazel dalına
Döner divaneye, gül onu bilmez

Feleğe kahrıdır, boğun eğmesi

Hani, bir akşamüstü Boğaziçi’nde,
oturmuştuk ya,serin taşlar üstünde,
hava ılık, yağmur vardı,hafif de
sen her zamanki gibi ürkektin,
gizlice tutmak istedim, elini çektin,
bir ara göz göze geldik,ben bittim..

Bir beni düşündüm,birde dağları
Başımızda duman, aynı değil ki
Bir lodos vurunca, erir karları
Bende ki sevdaya, rüzgâr yetmez ki

Bir tatlı meltemle dağlar serinler

Gölgeler uzadıkça, günbatımı yakındır
Miadı dolar günün, döner akşama doğru
Böylece devam eden, bu kaçıncı fasıldır
Güneşin sıcaklığı, söner akşama doğru

Hızlanır adımlar git gide, bir telaş başlar

Gel son defa bana, bir şarkı söyle
İstersen makamı, nihavent olsun
Dokunsun şöylece, gönül teline
Vuruşu içerden, gönülden olsun

Şarkılar değil mi? sana bağlayan