Bilirsin, şiirler söylerdim sana.
Hatta yazardım da.
Gençlik vardı o zamanlar.
Geceleri,
Başını göğsüme yaslar,
Öylece uyur kalırdın.
Sen giderken,
Alışıldık bir kaç kelime
Döküldü dudaklarımdan.
Ardından,
Belli belirsiz bir gülümseme.
Öylesine zordu ki konuşmak.
Yıllar boyu okursun,
Adam olacağım diye.
Sonunda, adam olursun.
Onca kitap devirirsin.
Yazarsın, çizersin.
Günü gelir, mezun olursun.
Haklısın güzel çocuk.
Evde bekler annen, kardeşlerin,
Bir lokma azığı götüreceğin.
Hava çok soğuk.
Ne kadar da ince giyinmişsin.
Bu yaşta omzuna binmiş sorumluluk.
Artık şiir yazmayacağım.
İsabet mi olmuş?
Geç bile mi kalmışım?
Ne zamandır bekliyor muydunuz,
Vereyim diye böyle bir karar?
Bir dakika durun bakalım!
Gidilecek bir çok yerler var,
Daha önce hiç gitmediğim.
Yeni diyarlar görmeliyim.
Tanımalıyım yeni insanlar;
Daha önce hiç söyleşmediğim.
Maziyi de elbet hatırlamalı.
Bir bomba, bazen mutluluktur,
Tam tepelerinde patladığında,
Top oynayan çocukların.
Bir sevgi seli olur,
Bacaklar, kollar koptuğunda,
Mis gibi kokusu gelir kanın.
Seni uzun zamandan beri tanıyorum,
İkiz ruhum.
Çağlar boyunca,
Hep birlikteydik seninle.
Ben avcılıkla uğraşırdım,
Yontma taş devrinde.
Sigaram, seni dostum bildim.
Sen ki, asla vazgeçemediğim.
Devasısın her derdimin.
Sigaram, seni dostum bildim.
Her merdiven çıkışımda,
Ardından küfür ettim.
Neden uyandığımda,
Aklıma ilk sen gelirsin
Sabahları?
Neden kavgalarla doludur,
Geceleri rüyalarım
Seninle?
şiir yazmıyacam demişsin ama yazmışsın bende bugün aklıma geldi ve şiirini okumak istedim..