Muhtaç Edermiş Şiiri - Veysel Şimşek

Kimse durduramaz geçen günleri,
Sen bak yarınlara unut dünleri,
Hiç uğruna üzme garip canları,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.

Kısmet neyse odur neyine üzül,
Nankör böbürlenir etmez tenezzül,
Sen kendini ne sanarsın be rezil,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.

Ehli insanda bitmez dostluk ganidir,
Doğrusus budur dünya fanidir,
Helallik al ölüm gelir anidir,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.

Ağada paşada olsan övünme,
Yok tenezzül etmem diye sevinme,
Kader muhtaç ederse dövünme,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.

Ne olacak kimse bilmez yarını,
Çözemedim bu dünyanın sırrını,
İnsan ölmeyince bitmez sorunu,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.

Veysel çok dertlidir azgın yarası,
Merhem olmaz dünya mal,mülk parası,
Bizi bir ders bir imtihan burası,
Allah kulu kula muhtaç edermiş.