Açmayan çiçekler topraklarımıza ekilmez.
Başımızda bir hayâ duygusudur çekilmez.
Ekinler biz bu topraklara gelmeden baş verdi.
Bize baş kaldıranlar Hakkın rahmetine erdi
Şiirler ruhuna işlediğinde.
Kaçacak tek bir yer bulamazsın.
En kötü kabusların derininde.
Ufak bir şair, ulak aslın.
Arandım ve duruldum.
Mezarıma kuruldum.
Hatırladım ve unuttum.
Hatırladın ve unuttun.
Neydi silinenler akıldan.
Gençlik
Gözleri havada, aklı firarda.
Umudu kesik.
Dayamış şakaklarını ağaç gövdesine.
Bir selası eksik.
Ne bir gram yaşayasım var.
Ne gözlerini aşasım var.
Bu saatten sonra artık.
Kendimi camdan atasım var.
Vazgeçtim ben bu kararımdan.
İnsanlığım, vazelinlenmiş kalbim.
Cüzdanımdaki resmin kararmadan.
Vazgeçtim ben bu kararımdan.
Sevmeyeceğim artık.
Uğraşmaktan vaz geçtim
Şiirler uğraşsın artık benimle
Bu boş dünyada
En çok istediğim hülyada
Yalnızlık bile tak ediyor
İnsanlık uğramıyor bir süreden sonra
Yalandan nefret ederim.
Kulağıma takılır uzun beridir;
“Yaşamak en güzeli”
“Yaşamak en şahanesidir”
Zihinlere oturtmaya yalnızlığı.
Bilmiyorum artık hissettiğimi.
Göz gözü göremez oldu bu yerde.
İnanmayın üzülmem dediğimi.
Üzülürüm tabi, düştüğüm derde.
Usu unuttum, özümü kuruttum.
Yılbaşı için süslüyorum kendimi.
Mezarlığa bir hediyem var.
Tabutuma kurdeleden çiviler çaktım.
Yılbaşı için süslüyorum kendimi.
Toprak hediye açmaktan hoşlanmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!