ARKADAŞ
Kısa bir gün gibiydi
Yaşadığım hep seninle,
Ama dolu dolu geçti
Öyle değimi?
Bu sabah uyandığımda
gözlerimi ovarken penceremde
baharın müjdecileri var önümde
badem çiçekleri
yaprağı olmayan dalları süslemiş
hayata atılmışlardı
Uzun bir yaz gecesi idi karanlık
Tel tel bir gece seni konuştuk
Sensiz yastık bile dikenlik
Tel tel bir gece seni konuştuk
Odamız karanlıktı sensiz
CANIM BENİM
En kötü bekleyişi yaşadım dün
Hayat seni benden alır diye
Yalvardım yüce mevlaya bütün gün
Seni benden ayırmasın diye.
Sonbaharın günşeli günlerinde
Ormanın nefis havasını
İçime her çekişimde sen vardın
Yavru çekirgem.
Havanın tüm güzelliklerini
Yansıtışında dalların arasında
SON DEFA
Neden sesin çıkmaz nerdesin
Haberini sorarım son defa.
Uzaklarda hangi yaban eldesin
Yollara bakarım son defa.
SANA GÜVENİYORUM
Gözlerine bakıyorum ansızın köşeden
Işığımsın, sana güveniyorum sevgilim.
Geleceğimizi düşünüyorum sevda ve neşeden
Taşıveriyorsun, sana güveniyorum sevgilim.
Yaşamanın en ince sırlarına
Sensizlikten kurtulup ulaşamadım
Rahat bir şekilde kollarına
Yaslanıp aşkımızı konuşamadım
Dünya güzel mi hayır sen yoksun
Dar bir patikaydı evime giden yol
bazen çamur birikintisi
bazende küçük küçük tümsek
hayata giden ufka açılan
bu dar ama ayak izleriyle
aşınan evimin bir parcasıydı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!