Kırık bir kalbim vardı
senin olmadığın hayat bana dardı
şurda ömrümden ne kaldı
bir sen, bir ben birde ulaşmadığım aşkım.
Yüksek yüksek tepelerde
Arka bahcenin güzel göründüğü bir gündü
Hasretin can çakiştirdiği yüreklerde
Bir benim hayatım yok idi herkes gürdü
Hasretin yok olup gitiği yüreklerde
Arkadaşlar bana el sallayan yok mu
Hayatın güzelliklerine doymak,
yaratıcının kudretini hissetmek,
için yürüyordum kırlarda
ama soğuk iliklerime kadar işlemiş
ellerim çeplerime esir olmuştu adeta,
taa tek yapraklı,
Dağların yamacına vuran güneş
olupta karıncaları ısıtmak varya
o kendinden büyük yiyecek götüren
ve kimseden yardım istemeyen
emek işçileri varya
sırtındaki ağırlığa aldırmadan
Şu kısacık ömrümün
Bir bölümünde
Seni düşünüp
Seninle olup
Gülmek istedim.
Bir çeyrek saat bile
Rüya mı neydi bilmiyorum
güzel bir kumsalda
gölgeni kovaladım
gölgen vardı ama
izlerin yoktu
hayalini kurup
KOLLARIMA ALDIĞIM
Uzak diye düşündüğüm hayallerimde
Kavuşurum diye kollarıma aldığım.
İmkânsızı gördüğüm rüyalarımda
Buluşuruz diye kollarıma aldığım.
BEN OLAYIM
Günün güzelliğinde ararken kendini
Karşına çıkana gülün ben olayım.
Sözün özeliyle söylerken fendini
Yüreğine düşene özün ben olayım.
Aşk dediğin yılların götürdüğü duygu mu
Bir kenara bırakıpta unuttuğun olgu mu
Yoksa bir filozof tarafından bulunan bulgu mu
Kim arar kim sorar bu aşk dediğin nedir?
Bence aşk en incesinden pamuk ipliği
AKLIMDASIN
Unutulur mu dersin yok olup gidişin
Ölmek kolayda kan gibi aklımdasın
Kalbimdeki yerine izinsiz girişin
Silmek kolayda tablo gibi aklımdasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!