Zamanın gölgesinde,kumlar üstünde
Hazan mevsimi saatlerinde gün batımı
Bakışlarımda uzaklar
Çizgisi ufkumun,sandalında kürekler
Nasır tutmuş ellerimde,denklerim
Daha gitmeden
Olsaydım bir martı
Hem beni
Hem denizi
Avuçlarına bırakırdım bir solukta
Gece rengi gözlerinde
Mehtaba dalmak
bak işte hazan yaklaşıyor yaprak gazele döner
bir dalda ağlar bülbül kuruyan güle döner
geçer zaman kordur ateş bembeyaz küle döner
gözde hasret özde yara toprağa döner
yaslansam omzuna biraz da yüzüm melül
İndik düze, tuzdan buzdan
Yol kesiği ayrılıklardan
Hasan Dağından, sisi çok Bolu Dağından.
Kuş misali insan bir orda bir şurda...
Yarın mı?
Hasreti çok Gönül Dağı...
Ağzımdan her çıkan kelime, sille tokat dönüyor geriye.
Ne derdim bitiyor ne de sızlanmam.
Tam tuttum kolunu bacağını derken ışığın,
Ucu yeni açılmış yüzlerce kurşun kalem batıyor şiirlerime...
Yutsam mı, sussam mı, kussam mı, küssem mi?
Yakası bağrı açılmadık küfürler geliyor aklımın kuytularından,
Sana öfkemi kussam taşsa volkanlarım faydasız hayat
Ağlasam sızlasam burksam her yanımı acımasız
Üzengilerde dövülse özlemlerim yansa kalaycı körükleriyle harlansa
Derelerine ırmaklarına denizlerine atsam kendimi…
Ağırdı geceler, hüznüne ekmek banarken ağladım,
Yağmurlarla gelen sevgi damlacıkları
Üçüncü baharı beklerken giden sonbahar yıkıntılarında
Yıldırım düşer ömre çarpık kent kıyılarında
Deniz ortasında patlayan ışık huzmelerine esir,
Havai gönlümün yükseklerden fısıltısı.
sessiz, derin ve soğuk bu şehir...
kış ha bitti ha bitecek derken…
her şey normalmiş havasında bakışlarım
numaradan gülüyor gözlerim
uyduruk bir ıslık dudaklarımda
hiç ata bindin mi sen, ayakları biraz beyaz
rengi doruya çalan bir kısrak
üstünde ürkek bir ceylana benzermişim köydeki en son gittiğim yaz
irkilir ne zaman düşeceğim endişesine
beklerdim yapışmış sımsıkı yelesine
Bir başlarsa kalbinde,sevda rüzgarları esmeye
Önünde duramaz dağlar taşlar,
Uzakta ne demek,
Kuş olur uçar,
Köprü olur geçer,
Şiir olur yazar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!