Muhannetin Kapusuna, Gitme Gitme Öl Efen ...

Muhannetin kapusuna
Gitme gitme öl efendim
Tama‘ etme devletine
Olursa da sel efendim

İmansız kalbi ölmüşten
Dünya fikrine dalmıştan
Taze bir zengin olmuştan
Aman uzak ol efendim

Katrandır ziftin aslı
Gülmez, kara giymiş yaslı
Ne kadar görünse süslü
Hiç kokar mı gül efendim

Namerdler şeytana uyar
Mal yemez canına kıyar
Kendisini kimya sayar
Seni bilir kül efendim

Er isen edebin takın
Aman hîlebazdan sakın
Nanıköra olma yakın
Merd yiğidi bul efendim

Şehvet dolu kabağında
Gözlerinin çapağında
Boz merkep her bir çağında
Olur mu Düldül efendim

Meymenet yok bu soylarda
Kendini görür göğlerde
Halbuki boklu peğlerde
Biter mi sünbül efendim

Necabet yok esasında
Din imanı kesesinde
Kara karga yuvasında
Öter mi bülbül efendim

Aslı leke cinsi leke
Fahr eder giydiği kürke
Kendini benzetir beğe
Seni sayar kul efendim

Dört elle dünyayı tutmuş
Güya ki devlete yetmiş
Hele gel bak ki kudurtmuş
Bî-çâreyi mal efendim

Hayali var katar katar
Riyâ otağında yatar
Sofrası zehrimar tadar
Yedirse de bal efendim

Böylesine etme rağbet
Devletinde yok bereket
Bu soylarda insaniyet
Olur mu hasıl efendim

Lânet olsun böyle baya
Adam deyip umma sâye
Fesadlıkta hiç kimseye
Asla vermez yol efendim

Cömertlere rahmet yağar
Evine bereket yağar
Nanıköra lânet yağar
Böyle de var hal efendim

Haramdan kapar kudurur
Yığdığı yer-be-yer durur
Ne yiyer, ne de yedirir
Şeytana hammal efendim

Gitme kapusuna anın
Eğer var ise vicdanın
Acından çıksa da canın
Tutmaz sana el efendim

Geç bunların hepisinden
Geçme Hakk’ın tapusundan
Sahîlerin kapusundan
Git matlubun al efendim

Fırsat bulsa yurdun yıkar
Kaplumbağa gibi bakar
Kibrinden göklere kalkar
Şeytanı tonbul efendim

Zâlim zanneder erilmez
Hiçbir şeyden ibret almaz
Yüzü gözü kara-gülmez
Meskânı veyl veyl efendim

Yüzü dökük kara-gülmez
İyilik etsen asla bilmez
Elinden hayır görülmez
Atlas olur çul efendim

Gel sor bana nasıl olmuş
Şeytanına vasıl olmuş
Besmelesiz hasıl olmuş
Haramdan oğul efendim

Habis olan girer nara
Sanma ki menzile ere
Haram malı haram yere
Sarf eder bol bol efendim

Buğdayı kuyuda saklar
Arpayı anbara mıhlar
Tez tez kesesini yoklar
Derdi başı pul efendim

Bunların sonunu sorsan
Sekerat mevtinde görsen
Üstüne Yâsin okursan
Sana der “başol” efendim

Cem etmiş malı didinmiş
Yememiş Kârun’a dönmüş
Parayı mezheb edinmiş
Tutmaz doğru yol efendim

Ferahlık verir şeytana
Hareketi Nemrudane
Kalbi olmuş hayalhane
Hep tûl-i emel efendim

Gönül ister Hakk’a gitmek
Belki bir murada yetmek
Bu soyları rezil etmek
Cemâl’a usûl efendim