Sen anlat, dinlerim sonuna kadar,
hiç bunalmadan, sıkılmadan.
Sesin gecenin en güzel şarkısı gibi,
gecemi sabaha katar yine dinlerim seni.
Sen anlat ki,
Eskisi kadar konuşasım yok;
Ne hissettiğimden bahsedesim yok;
Hiç kimseyi merak etmiyorum
Hiçbir şey ilgimi çekmiyor
Hiçbir hararetli konuşmayı dinleyemiyorum;
Dumanlı yollardan usandım, geçtim,
Vefasız yüzlerden dersimi aldım.
Ben artık tertemiz bir sayfa açtım,
Sahte kalabalıktan tek başa kaldım.
Şimdi ufuk başka, denizler duru,
Hayatımdan bir anlam yok aslında
Umutsuzluk denizinde bir geminin kaptanıyım
Dinleyin isterseniz kendimi anlatayım
Beni biraz daha yakından tanıyın
Güvertem hüzünle dolup taşar
O eski defteri kapattım, bitti,
Zehirli sözleri rüzgara saldım gitti.
Dünümde kim varsa, hepsi de yitti,
Ben yalnız kendime, özüme kaldım gittim.
Şimdi bir gemiyim, limandan kalkan,
Gözlerimde bir kadın vardı, adını söylemezdi akşamlar
Sessizce bekledim, umutlarım usul usul soldu o akşamlar
Kalbimi fısıldadım rüzgâra, o cevap vermedi sessizliğe
Her bakışı düş olurken, kaldı yalnızca içimde gizlice
Onun için erittim kendimi, her parça kül oldu geceye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!