Son öykü bu, son masal,
Ya karnaval, ya da karnaval sanılan bir martaval,
Gökte uçan kuşlar, martı kılığındaki kargalar,
Benim hayatımı ellerimden aldılar.
Faili meçhulün tekiyim, hafif serseri,
Şairi meçhul, İskender'in notaları,
Aristo'yu dinleyelim, her sözünü not alalım.
Şairi meçhul, İskender'in notaları,
Aristo'yu dinleyelim, her sözünü not alalım.
Faili meçhulün teki, hafif serseri,
emanetim benim gözyaşım hüzünlere
bir savaş meydanında düşerse yüzüm yere
üzülme
böyle olmasını ben istedim zaten
cebimde birkaç mermi ve resmiyle annem.
Gözlerinde can verip bakışlarında dirilmek,
Aşk çölünde yalnızlaşıp gülüşünü arkadaş edinmek,
Güneş altında susamak, sesinle susuzluğu gidermek,
Bu kadar seviyorken birini, ansızın çekip gitmek.
Şimdi kokusuz çiçekler, kalmadı büyüleri,
Ölüm korkutmuyor, yorganım ısıtmıyor
Gerçekler durmuyor, her gün tokatlıyor,
Ben pencereden bakarken, kuşlar ağlıyor
Zirveye çıkmak isteyen herkes yokuşta kalıyor.
Yazacağım hikayemi: bir varmış bir yokmuş,
Bir serseriyim,
Sokaklarda aylak aylak dolaşan,
Yağmur yağarken ıslak banklarda oturan,
Raylardan geçen trenleri izleyen bir serseri.
Ne bir umut vaat ederim, ne de başka bir şey,
bir kadın sevdim gözleri yıldızlardan berrak
saçlarında eskinin hatırası
bir kadın sevdim tüm resimlerden daha canlı
ve tüm insanlardan ölü.
bir kadın sevdim elleri hasret kokan
bugün bana kendimden dahi faydasızsın
o zaman defol git, kadın, sen de yalansın,
özlüyorum artık ben de azıcık hayal kurmayı
ama biliyorum bunların gerçekleşmeyeceğini asla.
ben zincirlenmiş prometheus, ya da zincirleyen zeus,
Yapraklar savrulurken
Rüzgardan habersiz,
Ağaçlar
Gökyüzüne şarkı söylüyordu.
İnsanlar eğlenirken
Zinayı düşünmek bir cimanın ortasında,
Lut kavmi misali günahlarla yaşamak,
Bir kere sol elden Siccin alınınca
Kolay olmuyor cehenneme alışmak.
Şu dünyaya bıraktığım çamur izi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!