Bir nida gelir fikir cehenneminden,
Beni yalnız bırakın kendi delirmişliğimle.
Umudumu keserim, sanki emilir ruhum,
Bir kelepçeyle tutulur nutkum.
Çok isterdim kaçmayı, gökyüzüne,
Bir dilsizin sesiyim sağır kulaklarına,
Paranı gösterip bağır uşaklarına,
Zengin hükmeder mi fakir uyaklarıma?
Azrail eşlik eder benim son anlarıma.
Ettiğin duayım, gördüğün karanlık,
Öyle pis bir koku var ki odamdan gelen,
Lanet edersin yaşadığına.
Bulunduğu ortam insanı umutsuzlaştırır mı?
Umutsuzlaştırır.
Güçsüzler ondan güçsüz zaten.
Bulunduğu ortam yüzünden insan kendi canına kıymak ister mi?
Kızım,
Bugün günlerden yirmi dokuz eylül
Baban daha on yedi yaşında
Seni düşünüyorum, ve olmayan sevgilimi,
Hani o beni hep sevecek ruh eşimi
Gözlerim doluyor bazen, kar topu gibi yani
Hislerimi güdümledim, uzakta krizantem,
Tek parem yekpare, yakınımda gülpembe,
İskender'in aynasına bir şiir ithaf et,
Bu şiir yansımam Safran'a hitaben.
İkinci Cahiliyesini yaşıyor dünya,
Süslü karamsarlık,
Gözaltlarında bir vedanın morluğu,
Bu yalnızlık
Fikirlerim belki azınlığın çokluğu.
Ben, düşünmeyi unuttum bunca senedir,
Saçma sapan kayıtlar, ve birkaç masa,
Kulağımda ninniler ve birkaç masal,
Duy bunu, istersen de duyma,
Ayıldığım kaldırımda evsizler yatar.
Çünkü bu adamın kafası bayık, sen de bayıl,
sihirli flüt
eşlik eder rüzgarın armonisi
içimde enstrümanlar çalar
bu hislerimin amansız serserisi.
requiem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!