Bahçe bahçe gezersin
Gülleri derersin
Türlü türlü çiçekten
İlla Gülü seversin
Mani yazdım eminle
Ey dilde destan, kalpte manzume aşk,
Aşkın yüceliği sana can katmış.
Nasıl tarif ederim seni, güzel mi,
Şiirlerimde dolaşan dillere özgü?
Gönlüm seninle dolar, taşar aşkla,
Adım adım çıkıyorum,
Yükseliyorum göğe,
Her basamak bir hayal,
Umudum sonsuz, yürüyerek.
Ahşap, taş, metal, ne renk,
Her gece rüyamda görürüm
Düşünürüm seni, bitkin ve kararsız
Bir an seni duyar gibi kulağımda çınlar sesin
Ararım seni, he an neredesin
Oturunca bir yere sen aklıma gelirsin
Bir sabah vakti, gözlerim uyanırken
Beyaz bir örtü sarar her yeri
Bedenimi kuşatan huzur içinde
Ruhum İslam’ın nurunda yüzer
Kadir kıymet bilir, ilahi kelamı ara
Ölüm sessizce gelir
Göz kırpmadan, haber vermeden
Karanlık bir yolculuk başlar
Bilinmeyene doğru, sonsuza kadar
Hayatın son nefesi
Güneşimi yitirdim, geceme gözü koydun
Baharımı öldürdün kışa çevirdin beni
Yüzüme bak diyorsun, bakacak yüzmü koydun
Yoldun kanatlarımı, kuşa çevirdin beni
Bunca nazını çektim, katlandım bin cezaya
Eğer başkası varsa onunla yaşamağa bak
Sevginin sonsuzluğuna onunla tad
Yağan yağmurda onu düşün
Benim seni düşündüğüm gibi
Sabaha kadar onun hayaliyle yaşa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!