Abdülhamid Han, adını yükseltmiş bir padişah,
Hilafetin son kahramanıydı bu Osmanlı dağında.
Devletin sağlam temelleri için çalıştı durdu,
Vatanı korumak için her türlü fedakarlığı gösterdi.
Toprağına göz dikenlere karşı savaştı,
Yine sensiz mi sabah olacak
Çaresiz aşkımla içim kan ağlayacak
Yine tek dostum yalnızlığım olacak
Onunla dertleşip onunla mı sabahlayacağım
Sensiz mi olacağım bu dünyada
Kayseri sokakları bedbaht
Kayseri sokakları ağlıyor
Geçmişi yaşıyor benimle
Umutlarımın,
Hayallerimin çöküşüne
Hüzün şarkıları söylüyor
Arafta kalmak, düşüncelerin karıştığı,
Yön bulamadığın, adımların sıkıştığı an.
Hüzünle dolarsın, bulutlar gibi
Karanlık çöker üstüne, aydınlık kaybolur.
Ama unutma, arafta kalmak sadece bir an,
Olki aşkı rüzgar uçurur
Olki aşkı denize bandırır
Aşkı deryalar güller doldurur
Olki elifi aşk oldurur
Yalnız sokaklarda yürürken birden arkamdan
Biri ey evlat ne yaparsın ne ararsın buralarda
Tek başına diye seslendi
Dedim aşkı ararım ama bulamam
Dedi aşkı yanlış yerde ararsın
Hem aşkı aramakla bulunmaz
Aşkı şarabı doktor bilmez
Aşk eyler canı malı bilmez
Çareyi arar kerem bulmaz
Emini olur aşkı figan
Aşkın rüzgarı uçuruyordu
Bir o yana bir bu yana
Güllerin, çiçeklerin üzerinden
Bir o yana bir bu yana
Aşk şarabından içenler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!