Gayrı ihtiyâri sevmiş değilim, yüzün güzel diye.
Biliyorum, soluklanmak hoştur gönlünün nâdide köşelerinde.
Esrarını tadıp bağımlısı oldum, bahânem bu desem de;
Gamzelerinden alamam şu gözlerimi, ne vakit gülsen de...
(24.04.2014)
Aya baktım ay olmuş
Suya baktım yüzüm vurmuş
Gel artık a dost
Pek uzun zaman olmuş
Ayda ışık var aydın
Seni yollarda bekleyen özlesin!
Seni yıllarda bekleyen bitkin düşsün!
Seni aklına alan sürünsün!
Seni kalbine koyan ölsün!
Artık benim değilsin ya,
Sen var ya sen,
İçimi dolduruyorsun.
Sen sevmeyi ve sevilmeyi,
Sen kendini sevdirmeyi biliyorsun.
(25.02.2014)
Yatırmalı masaya ve açmalı kaburgalarını boydan boya.
Kimde kalmış şairin aklı? Ve ilhamını sokakta gördüğü hangi yüzden, hangi uçuşan paltonun kulağından yakalamış, sorulmalı. Hangi cumbada gördüğü yüze methiyeler düzmüş, anlatmalı. Vapur düdüğü mü kaçmış kulağına, belki de oradan başlamalı...
Bir şiirin anatomisi yazılmalı ki; bilmeli okur, neden şiirlerden birine otopsi yapılmalı. Sonra ona sorulmalı; acaba onca şairin aklı neredeymiş ki mesela kuruyup dalından kopan bir yaprağa dahi, neden bir dünya anlam kondurmalı...
Bana sorarsan üstâd, sadece bir şiirin anatomisi yazılmalı.
Bir sus da kalbimin sesini duy be kadın!
Her seferinde aklımı başımdan alman mı lazım?
Ne olmuş sanki, her seferinde sana çıktıysa bahtım?
Dönüp dolaşıp sensin diye vardığım durağım?
Tüm ruhuma sahip olman mı lazım?
Bir dur da aşkımı haykırayım be kadın!
Harflerde de sanki suç var,
Nedense kalemimin ucundan çıkınca kalp kırarlar.
Yine bir sigara bitiyor işte...
Ha çöpteki kâğıtlaar, ha kül tablasındaki sigaralar.
Sinmiş kokusu üzerime bir o kadar.
Yıllardır boşanacağız zıkkımla,
Ne beraber güldüğümüz şeyler kalmalı aklımda,
Nede kalp kalbe karşıymış dedirten kelimelerimiz.
Ne bir gün buluşma ihtimali otogarda,
Nede ilk sarılmamızın tekrarı.
Çöp kutusundan taşmış yine yazıp attığım kağıtlar.
Yerlerde, darmadağınlar.
Masada ucu kırık kalemler.
Ya yazarken hatalı,
Ya düşüncelerim dar.
Bak sararmadan...
Nasıl oradan oraya savuruyor rüzgar yapraklarımı.
Ne zamana kadar tutabilirim ki seni kollarımda?
Yeşilsin üzerimde, canlısın hâlâ.
Bana sorarsan bırakmam,
Vermem seni ılık meltemlere,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!