Mücahit Gülbaş Şiirleri - Şair Mücahit G ...

Büyük ödüldü elma,
peşinden koşup durdum,
yamandı yollar,
yetişmeyi umdum..
ben koştum o koştu
o durdu ben koştum

En güzeli olduğu kesin,
En kutsalı da
Dikenli gülüm benim
Ne zaman dokunsam sana
Ellerim kan içinde
Ozon pembesindeyken rengin

Buzdağlarının arasına bağırıyorum hep....
Buzdağlarının arasından bağırıyorum....
burda kimse varmı.. burda kimse varmı
üstünde değil yüreğim, altında kalmış buzdan korunakların
bir damla aksa gözlerinden birinin
eriyip dağılacak belki ya...

Baktı iki kutsanmış çocuk,iki uslanmış
kolkola girip bilinen oyunları oynamak yerine
biri diğerine sırlarını anlattı.
Denize bir taş fırlattı,kıvırcık saçlı olan
bağırdı ateş içer gibi,koştu ansızın
başladığı noktadan kızın.

(Şair Murat Karafereliye ithaf edilmiştir)
Antigone
sana mutlulugu nasıl anlatayım
ne kızımın dünyaya geldiğini ögrenmek
ne de horonlar tepilen,
davullu, zurnalı bir düğün;

Deliye her gün bayrammış ya!
Biz bayramımızı dünden yaptık,
Dört şişe şarap birazda çerez,
vurduk kendimizi pabuç cu usulü,
Şarap sunup Tanrıya,
Şarapla aldık Gusül'ü.

ben artık gideyim...
sevi,cehennemin orta yeri.
ben yanmışım zaten
anamdan doğduğumdan beri,
bana biraz rüzgar
bana biraz yelken

Gece sessiz,
Dev bir bıçakla yarılıp içinden
sanki çıkarılıp alınmış canı
sağ yanı,üç beş motor gürültüsü
gırgırlar geçiyor geceyi ürkütmeyerek
sol yanı,

Çocuk tarafım tuttu yine üşüyorum.Dağlarıma kar bastı yüreğime rüzgar.Yıldızlara bakıyorum,biliyorum oradan da gözüküyorlar.Yani benim kentimden İzmir’den.Karşımda deniz,
inceden inceye bir türkü tutturmuş eşlik ediyor içime.Öyle hüzünlü bir türkü ki..
Ayrılık türküsü mü..
Evet evet öyle olmalı bir ayrılık türküsü.Dalgalarının içinde yitip giden çocuklarına yakılmış içli bir türkü.

Deniz benden dertli,

Antigone,
Hani o çingene var ya! - Anlatmıştım sana-
Serseri saçlı çingene
o ölümlerin en güzeli -Ay çiçeği-
Baktığında gözlerimize nasıl ürperirdik hatırlıyormusun?
Nasıl düşerdik kendi dibimize