Kavgaya tutuşmuş iki millet
Cehalet sancağını çekmiş bizim cemiyet
Batıl kılık değiştirmiş dostlar safında
Zulmü fısıldıyorsa kulağına cihad diyerek
Kabildir o, bize Habil gerek
Senden başka herkes hayrandır sana,
Hakikat aynasından hep bu yansır insana
Senin sevgin yaşama gayesi sunar insana,
Bu iksir her derde devadır idrakine varana
Sana bakan gözler
Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Mavi gökyüzündeki beyaz bulutlar ülkesinde
Nasıl uçabilirdi Akbaşlı beyaz güvercinin üstünde
Onun için iyi ki de hayaller var hülyalarımızı okşayan
Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Hayat dediğin iki hece
Bir kelime tek cümle
İyiyle kötünün kavgasıyla,
Başladı bütün bilmece
Kader ve felek hayatın merkezinde,
Birer günah keçisi insanların dilinde
Hazan, türkü söyler
Savurduğu yapraklarla
Ninniler okur bebeklere
Çıplak ağaçların uğultusuyla
Sadece ben mi duyarım bu sesleri
Yoksa hazan bir cinnet hali mi?
Şu uğursuz gece
Ne karanlık
Ne bitmez bir geceydi
Öyle ki
Ebabiller dahi secdedeydi
Bir çığlık koptu ki Anadolu’dan
Seyre dalmış insanlık şaşı bakışlarla;
Sular gibi çağlayan mazlumun gözyaşlarına.
Ne hüsrandır ki kalbler de kalmamış itminan
İslam’a sarılayım derken tul-i emellere takıldı iman
Hani buyurmuştu ya fahri âlem
İnat etme ne olur
Yüz verme umut dilencisine
Kınalı ellerini göster dürüstçe
Sesini, kokunu kim duyarsa
Beklediğin odur
Günler var ki her biri puslu bir gece
Geziyor her yerde bilinmez garip bir bilmece
Göz, suretleri göremiyor sis bulutundan
İlhad gülüyor bu günlerde bıyık altından
Bir şey var ortada adı konamayan
Zaman mıydı gönlümü yaşlandıran
Yoksa hasret mi bilemedim.
Sevgimi hükmediyordu bedenime
Veyahut kölelikten yenimi azat edilmiştim.
Acizdim aciz olmayanı istedim
Yorulmuştu hayallerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!