Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

Sen, odan ve penceren
dışarda karanlık
soluyan sessizlik var
diyorsun,
bir de uluyan rüzgar…

ne ormanın sessizliği
ne doğanın ıssızlığı
gideremez yalnızlığımı! ...

yalnızlığım sensizliktir
sensizliğim densizliktir! ..

varlığımla dolu yanın çürümüş
küskün yanın bensiz üşümüş! ...

Şiirimdir benim kaderim
ve
ben kaderimi yazarım...

eser rüzgar denizden
meltem olur
kurak dağlardan eser poyraz
aşka doyurur...

denizin dişiliği vardır içinde kadının

I.
İki ayrı hücreydik
Suda yaşar
Nede güzel
Kuyruklaşırdık
Tek hücrede birleşir

Herkes sevdiğine yazar
Ben yalnızca seni yazıyorum
Herkes sevdiği için yaşar
Ben sadece seni yaşıyorum

Herkes sevdiğine tapar

Damla damla
yaşlarla gözümde
name name
dize dize sözümde
ezgiler
ağıtlar

Dost gömleği dikmiştim oysa
makas alıp sen biçtin
meşk şerbeti sunmuştum oysa
çorba diye sen içtin....……......

Şiir yazıp vermiştim oysa

İçimden kaynayıp toprağıma
madenime, suyama karıştığını
fışkırıp, artezyan gibi gücün ile
çaglayanlar gibi döküldügünü
yağmurlu bulutlar gibi gürültünü
bulanıklığını, berraklığını gördüm senin…!

Ne yaram sarıldı
Nede gönlüm okşandı
Kaç zamandır...

Ne sen yıktın
eskileri kendi içinde