Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

Nerden bilirdi
meyvayı ve onun 'yasağını' Adem…
”çırıl-çıplak' sunmuştu
Havva aşkını, madem...!
Yemeden nasıl durulur du, Allah'ım
O gözler ki, her biri, 'bir yesil badem'...!

ölmek dirilmenin başlangıcıdır
ben senin için her gün ölüyorum
ve yeniden senin için diriliyorum…

o yüzdendir sevgimin ölümsüzlüğü
o yüzdendir aşkımın sürekli tazeliği

Gönül kapından bir kerecik geçeyim güzel
bir tas su ver de içeyim güzel
aşk bahçende bahçivanın olayım
gül yüzünde gamzelerin olayım
sen güldükçe
'BEN' dudaklarında açayım...

Giyindiğin şiirleri
dize dize soyuyorum
giymediğin dizeleri
şimdi ben sana okuyorum...

Sen beni oku şiir şiir

Ne yazlar geldi geçti
ne kışlar gördüm ben
güzlerde kaldım hep
baharı hiç görmedim ben

BirDeli

Mahkum etmeyecektin aşkını
prangalara vurup müebbet hapse
örmeyecektin gönül duvarlarının
bana açılan pencerelerini
atmayacaktın,
atmayacaktın kapılarının anahtarını

Hayalimden bir ayna sana
Düştükce aklına bakasın
baktıkca yüreğimi yakasın diye
Yandıkca yüreğim senin için
sen de ateşimde kavrulasın diye

Hani annesi gelmemiş, bekleyen
çocuklar ağlamaklı olurlar ya
sonrada yanındakine;
” Annem birazdan gelecek değil mi,
oyuncak getirecek degil mi” der ya
bende öyle avutuyorum kendimi seninle

Şiirlerde yazıyorum
şiirlerde boğuşuyorum
kavga ediyorum
tartışıyorum
ve
döğüşüyorum seninle…

İçine kapanıp gittiğinde
Günlerce uzak kaldığında
Beni yapayalnız bıraktığının
Farkında mısın…

Farkında mısın