Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

Vur bre yürektaşım
daha hızlı vur
o yumrukları bağrıma...
Vur ki delinsin
hatta çatlasın
bölünsün ikiye

Çölün gizemi beni çok ceker diyorsun
biraz orada oyalanır, sapsarı kumları izlerim
çöl beni etkiler, kendine çeker diyorsun
hele gecelerime elmas gibi parlayan yıldızlar
ışıkları kumlara yansır pul pul, diyorsun
olağanüstü olur karanlıkta güzellişir ki

Biliyorum,
bir ok gibi baş kaldırıyordur göğüs uçların
çukurlaştıkça göbek çukurun
titriyordur dudakların, biliyorum

Biliyorum,

utanmazlıklarıdır en büyük zırhları
utanmazlıktan birbirlerini de kırarlar
her işin içinden bir bahane ile çıkarlar…

o ”çıkarlar” değil mi işte,
uğruna yeri göğü yakarlar! ...

Gökte sen varsın
her gece
yerde ben varım
her gündüz…
Ay, güneş
ve yıldız

Üfle bir defa
aşk gemimin yelkenine
bir defa üfle
bir nefes olsun üfle
içinde fırtına estiren
sevda yelinden…

Ahşaptır mutlaka dağdaki ev
ateşi de odundan
şekillenir sevgili
üflediğin cigara dumanından…
Bilirim dost, bilirim...!
O dağ kulubesine

Alıp seni koynuma
Doluyorum gecelerime saçlarını
Boynuma kollarını
Yatıyorum şimdi …

Elim yüreğinin üstünde

Kırmızı şarap gibi dudakların
yıllanmışlığın tadını çıkarıyorum
içtikçe dudaklarından
sarhoş oluyorum…

Dilin dilime damıttıkça çeşnisini

Attım aşkımı, yedi, yuttu
Bom-boz bir tırtıl kurdu
Çekildi, girdi kozasına
rengarenk bir kelebek doğurdu…!