Mizana Var Şiiri - Sami Demirkol

Çabayla yücelere çıkar insan,
Çıktıkça Hakk'tan da görürsün ihsan.
Zikrin bal olur, coşar durur lisan.

Bak, yüzsüz yüzümle kapına geldim;
Her dem dergâhına yüz süreceğim,
Kovsan da yine rızana talibim.

Günahım çok, sevabım damla kadar,
Hesap sorulur, hele mizâna var.
Tartıya gelir hep zerre miskallar.

Bu günahta gönül, nedir ısrarın?
Ömür bitti, tükenmedi efkârın.
Gaflettesin, gelmez mi sandın yarın?

Rabbim, hüküm senin; ferman senindir.
Üzerimize rahmeti sen indir,
Âciz kulunu lütfunla sevindir.

Bin defa kurbanın olayım yâ Rab!
Affetsen ne olur, olmadan türâb?
Rahmetin yoksa iki cihan harâb...

-Samimi