Aklımdan geçenleri bilseydin, aklından geçenlerle eşleşebilirdi… Şimdi yetim bir türkü söylüyor dudaklarımız. Bizi bir yapan örgüsel yalnızlığımız kaplıyor içimizi, ne senden ötesi, ne senden öncesi yâda senden sonrasına yolu çıkmayan bir kimsesizlik koşturmacısının içine sürükleniyoruz. Aslında biz, bir bütünün içine yerleşikliğimizle birbirimizi görmeden ilerliyoruz. Öyle iç içe geçmişliğimizle…




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta