Her yazdığımda sen yoksun. Hatta hiçbirinde yoksun… Nasıl görmek istediysen öyle görme çabaların gözlerini örtüyor… Bu bir bölünmüşlük, kendi içinde binlerce parçaya ayrılan ve içinde sana yer ayırmayan… Uzakları düşleyen şiirlerden geçiyorum. Yakından vurup giden yazıların içine gömülerek… Dilimde acı bir tat, gözlerime sinen giz… İçinde biz olmayan, yazılarda görünmeyen… Yüreğin en kuytularına bir işleniş en saf haliyle… Ne senin anlayabileceğin, ne benim anlatabileceğim senin olmazlığını… Şimdi gitmelisin… Hiçbir şey söylemeden sessizce… İçinde büyüttüğünü, içine gömerek…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta