Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

hangimiz daha çok çizdik birbirimizi?

bütün soruları unutmanı istiyorum
cevapları bulmak üstümüze vazife değil
deliller karartıldı / adımız birbirimizde saklı
hiç kimse hiç bir şey ispatlayamaz korkma

yine kanat indiriyor imbat akşamı yalayarak
sen geliyorsun aklıma, serin nefesin geliyor
ve gittikçe büyüyor tarih atlayarak
adınla başlayan o bir inçlik çatlak
.....
...

doğmaya hazırlanan bir bebeği reddettiğimi hatırlamıyorum
meraktaysanız haydi gidip bakalım âkibeti ne kadar?
demem o ki kargaşanın menbaına geldik yine
fırtınanın gözüdür ensemize dikilen
gül ve diken değildi işte/ eskinin cümlesi safsata ya
bir anlık şaşkınlığı atabilsem üzerimden

aşk denince nedense batık gemiler gelir aklıma hep
suyun altında çürümeye terkedilen Amforalar gelir.
ne taşıdıkları neyi yaşadıkları gizlidir / hepsi de
kendi yollarını çizmiş sonra da elleri kesilmiş gibidir.
dalgakıranlar da efsunludur bilir misiniz?
fikrime takılanların bir hamle gerisindedir deniz feneri

neden bu kadar dağınık bir adres tarifidir seni hatırlamak
eyy sevgili…
önce , başı bozuk bir ıssızlık geliyor adının yanına
sonra, kanamaktan tükenmiş bir hissizlik
her seferinde, kısık bakışlara sıkışmış dili kopuk
bir özlem oluyorsun

nicedir sus çalıyor ya keman
kendi kendini figana besteledi tekillik
bırakıp gidesim var kulaklarımı
ama, ayaklarım tiz basıyor
hayırdır?.. diyorum kendime
-kahvenin telvesine fal gömmeyi

Seni; şiir doğurmadı elbet
Gün; şiirin Anneden doğduğu gündür.
Anla artık ey figân!
Karanlığın koynundan boynunu güneşe uzatan
her yeni fidan; kendine sürgündür.
-------------------

ebruliyi kovalamak gri hücre istiyor
denemek buna değer
kolaylık gelmiyor gittiğim hiç bir yere
kaç sancının rengi yerleşmişse gözlerime
bakışlarım hep ebe doğuyor
bir kaç damla yaş sıkışarak aralıklara

Aynada yokuz epeydir yerde öylece duruyor.
yüzümüzden düşen bin parça
Tam da denk düşecek sanırım dünlerden intiharım
yarının gün açımlarına
Dipsiz bir ayrılık için çalıyorsa saat. Eyvallah.
Hesap soracak değiliz ya mevsimlerden.

Gün usulca göç ediyor

gölgelerin körfezine sinsice inerken akşam
kızıl renkli aşüfte kakülüne
kara güller takınmış upuzun bir gecedir
bize sinesini açan