Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Don kişot yel değirmenlerine karşı.
Kem bakışlar, Nazar ve sabır taşı.
Yalın kılıç dalıvermek savaş meydanına,
Ya da susmak.
İçimin uçları arap saçı
Başıma açtığın dertlere bak.

Gidiyorum,
Bu Sokak, bu köşe başı ve bu evin cumbası
Unutun beni.
Evliydik işte. evliydik sadece
Bir gözünün yeşili vardı, bir de kaşının karası
Akıp geçiverdi yıllar

Ademin Kaburgasından olmadığımıza bir inansak
Müebbete isyaan edecek suspus oluşumuz.
Bir de Cesaretten yoksunluğumuzu kulak arkası edebilsek
Hacı yatmaz gibi fikirsizliklerin hepsi geçecek.
Abuk subuk bir huzur için; değmezken laf ebeliğine
Frengili bir namus uğruna, bir lokma/ bir hırka

Beni korkutuyor elimdeki halka.
Altın sarısı yaldızı var ya
Dal budak sarıyor içime. Gece ayazı gibi.
Parmaklarım acıyor, kurtulamıyorum.
Akrebin kıskacında dilime düşmeyenleri,
Tutsam çıkaracağım.Gücüm yetmiyor.

Sıkıldım……………

Binbir gece / kırk ikindi
Daha neler..!
Tutup ta zamanı dövesim geldi

Bahçe Yaz’ a giyinmiş. Bu kaçıncı Bahar?
Yine mi kanatlanacak yürek?
Yine mi yeşerecek? Yapraklar kadar.
Demek ki gene aşık olacağız...Bülbüle inat
Desene gene uçacağız, ufkumuz kadar.

Sanki,
Bir başka tanrının çocuğu gibi;
Bilinmeyen dualara dolanmış dilim.
Çarparak, bölerek
Çoğaltarak şimşekleri,
Bir uçan halıda çırılçıplak,

Yüreğimle aklım neden paylaşamıyorlar ki seni.
Biri bir yana çekiyor, biri diğer bir yana hislerimi.
Bu kavga neden? Neden bu ikilem?
Bulunmaz Hint kumaşımısın sanki?

‘Sevdada kişilik bölünmesi sendromu’nda iki sondan biri.

Sen bana............ ne kadar yoksun ya Canım?
Ben de bir o kadar sana..................eksikliyim.
Canını acıtıyorsa eğer.. gülümde ki dikenlerim
Senden......................................... Özür dilerim
Dolu dizgin duygularla dokunmuş... ilmiklerim
Ben böyleyim............................... ne edeyim?

Uzlaşma noktası / mikroskobun ucunda.
Nerede kalmıştık söylesene?

Bu benim en eski huyum.
Platonik bir tutku işte.
Zamanın son deliğini ellemek…öylesine.