Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Mine Özdemirtaş

Ne zaman bir aşkı düşlesem,
Ya, çizme giymeye kalkıyor kırkayaklar
Ya, bir pireyi ısırıyor şahmeran.
Ya da....................................................!
Elime maydanozun dikeni batıveriyor.
Ter içinde uyanıyorum uykulardan.

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

o şimdi hasta

sanmayınız ki
bir kupa sahlep vermek için eline
ocakçı, ateşçi, fırıncı
hepsi telaşta

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Kırlangıç sürüleri vardır ya!
Hani umutla yıllardır, bomboş göklerini şenlendirmesini beklediğin.
İşte / dün gece / ben
O sürünün şah’ını yere indirdim.

Sen/ Hemen kanat açıp, onun yerine geçmelisin.

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Beni............................senin renklerinle boyaman içindi
Kendimi tuvaline yatırışım.......................boylu boyunca.
..................................................................................Şimdi
Renklerine hasret....siyah beyazlığımı alıp.....gitmeliyim
Bütün Yaşanmamışlıkları kucağına bırakarak...... usulca

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Yağmurun kaldırımları ıslattığı o gece
Mesaiye kalmıştı üç beş kuruş için
Tam beş yıldır giydiği gri pardesüyle
Elleri cebinde... eve dönüyordu Hatice

Balçık çamurlarına sokakların alışmıştı çoktan

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Beni benden kim alabilir ki?

bütün anılarımı silerek habersiz
Eprimiş bir dantelin sararmış püskülüne
Suya düşmüş bir inciyi takar gibi bedelsiz.

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Bir kez daha sabah oldu.
Cevapsız sorulardan kanayarak sıyrılan
Bir gecenin ardından.

İşte, gene sabah oldu
Yırtarken sırlarımızı tam ortasından.

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

tut ki yaşadık
düşlerimiz kadar kocaman

tut ki
her şey yolunda gitti

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Ey uzun kavak altında yatar uyur oğlu gölgeler.
Şimdi, kutsal onurlarıyla beraber, neredeler?
Onlar olmasa da bırakıp gittikleri yerler
Aslında boş değiller.
Kuyruklarını sallayarak ve diş bileyerek dolaşsa da itler
Ancak umduklarını değil, bulduklarını yerler.

Devamını Oku
Mine Özdemirtaş

Çanta dediğin; bir köşede hazır duracak hep.
Geldi mi zamanı! / Yola çıkacaksın hemen.
Ağlamak yok./ Veda’lar insana, zaman kaybettirir.
Oysa ki, kimseyi beklemez tren.
Kaçırmayı ise / Hiç istemem.

Devamını Oku