Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Usulca soğumakta ise ergitilmiş cevher
er ya da geç/ Kendi aslına rücu eder
boş ver.

Amorf şekillere dönüşmenin korkusu
elbette iz bırakacak sabahlara

artık gel deme bana
ben şimal rüzgarını çoktan geçtim
karayelin puruvasında dövünürüm.

Gel deme bana

Bir yer biliyorum
ki orada
Körler ve sağırlar
hiç usanmadan
birbirini ağırlar

termometrenin kırık ucundan
usulca yuvarlanan
o gümüş damla
şekillenirken avuçlarınızda
düşlediğiniz okyanus serinliğini
ve iç yangınlarınız da ısınan

Son bir oyun istiyorum senden,
Tek bir el. /Kural katı olacak.
Sevgiden ilk bahseden........... / Gider.

Var mısın?
Ama...... her şeyine.?

“Dağlarına bahar gelmiş memleketimin
Demir kapı kör pencere
Yastığım ranzam zincirim
Uğruna ölümlere gidip geldiğim
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram'

Çöp ya da saman
Farketrmezdi hiç. Sana inansam
............... Ah bir inansam.
Fili yuttu küçücük bir yılan
Bu da mı yalan? Be anam........

Gece dışarı çıkma demiştim
Dallara takılıp yırtılmış işte giydiğin o ince fistan

Çıplaksın / ay utanıyor
Bir de çimene sere serpe uzanırsan
Şu serçe parmağına tutunmuş olan küçük yeşil adam

Kanadın dört köşeydi ezeli
bu yüzden
yüksek uç yıpranmasın tüyleri
yürekliysen gel hadi
yoldaşım olur musun?

Mor halkaların içine çizilmiş
çekiç korkağı çivi başları değilsek bedensiz
neden sökülemeyelim ki kerpetensiz?
sadece düşlerimiz biraz paslanmış
uzun zamandır raspasız
oysa;