Mikail Tatar Şiirleri - Şair Mikail Tatar

Gülün dikeni var dersem,
Güle haksızlık ederim.
Kusursuz sevmek istersem;
Kendime yazık ederim

En güzel gül dikenli güldür

Kaç gündür telefon gözlemekten
Her saat ismini sayıklamaktan
Sabahlara kadar seni düşünmekten
Kendimden geçtim, yoruldum artık...

Gözlerim her yerde seni arıyor

Hayalin gözümde dimdik duruyor
Sensiz, inan benim yüzüm gülmüyor
Kalbim senden başka hiç tanımıyor
Söyle sebebini kurtar bu dertten
Söyle ne istedin böyle garipten

Neşeden bie eser kalmadı serde
Sen düşürdün beni çekilmez derde
İçine düştüğüm girdabı gör de
Sevgi dolu kalbimi alıver gitsin

Kanlı yaşla doldu seven gözlerim

Bana ait birşeyin yok deyip yanma
Kalbim yalnız seni sevmek içindir
Duyduğun her söze sakın inanma
Beynim sevgine yormak içindir

Bir başka eli tutmaz ellerim

Rüya mı gördüğüm, yoksa hülya mı?
Aldın benliğimi, çaldın dünyamı
Ben bu hale düşüecek insan değildim
İlk defa senin güzelliğine eğildim
Artık çile çektirme bana; gül

Sevgin can yeleğidir bana deryada
Elini tutmasamda kalbimde hep sen varsın
Rüyalarımı süsleyeceksin zaten her gece
Ay ışığı gösterecek bana yüzünü
Pare pare olacak kalbim hasretle...

Nerede görsem seni içim ürperir
Umutsuz olarak yolları beklerim
Rüzgarlı havalar beni sevindirir
Sanki rüzgar kokunu bana verir
Elinden bir tutsam, saçın serpilse
Laleler, gonca güller yüzünü bana verir

Hasretin devleşti yine bu akşamında
Elimde bir sigara, bir de ismin var ağzımda
Bilemiyorum ki seni niye özlüyorum
Halbuki bir saatlik yol var arada...
Sebebi aslında çok kolay:
Daha önce akan gözyaşları vardı

ÖNCE SEN UNUT

Beni böyle bırakıp gidemezsin
Artık seni sevmiyorum diyemezsin
Yaşadığın mutluluğu silemezsin
O eski günleri unutmak kolay değil;