Hayattan zevk almıyorsam
Yaşamamın gayesi ne?
Elbet bir gün öleceğim
Hastalıklar hep bahane...
Hep umutla yaşıyorsam
Nöbetteyim gecenin bir yarısında
Yalnız değilim; sen varsın yanımda
Her yer sessiz, soğuk olsa da
Üşümüyorum; çünkü hasretin var kanımda
Her gece yanımda o hayalin var
Yine çağırdın beni meçhul bir yerden
Elimi çektim, bundan sonra herşeyden
Ayrı olduğumuz geldi aklıma birden
Anılarla avunup seni unutmalıyım
Herşey yine eskisi gibi kalmalı
Aşkın kalbimde hala dururken
Yaşamak ölmekten daha zor gelir
Kanım damarımda hergün kururken
Sensiz bu dünya bana dar gelir
Sevgi yoktur içimde sevgin üstüne
YARIM GÜNLÜK SEN
Seni görmüş gibiyim bir resimde
Saat belki iki, belki de üçtü
Halbuki senin herfin yoktu isimde
Yine yalnız kalbim kalbine uçtu
Hasretin sarsıyor beni derinden
Aldı gurbet eller seni elimden
Cemalini görmeye kıyamıyorum
Islak gözlerimle resmini öperken
Vakit olacak elbet kavuşacağız
MİKAİL’DEN
Rüyamda bile görsem inanmazdım
Aramızdaki uçurumların yok olacağını
Ben bir gün İstanbul’a geleceğim
İkimiz baş başa, omuz omuza dolaşacağız
Yine de hala bir rüya gibi! ..
Hiç kimse bilmez ki bu neyin nesi
Dinle, bak işte bu, kalbimin sesi
Dar gelir gönlüme göğsüm kafesi
Beden yüeğime sanki dar olur
İlk başta aldığın nefes hasrettir
Yaşlı gözlerle seni düşünüyorum yine
Hasret kaldım canım,güzel gözlerine
Kulaklarım candan sesini duymuyor
Bu günler geçmiyor, hasret bitmiyor
Bir lokma ekmeği ikiye bölen
Derdimi anlayan halimi bilen
Ağlarsam gelip gözyaşımı silen
Bir sevgili aradım gören olmadı
Saçına kırmızı güller takacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!