Mevsimler ardınca sen Şiiri - Hatice Ak

Düşlerden ayrık bir öykünün şiiri bu
Ne zaman mevsimleri düşünsem
Çerçevenin dışında kalan ya benim
Ya da sen

De ki, yağmur altında omuz omuza
De ki, gökkuşaklı baharlardayız
Gül ağacının duldasındaki
Menekşelerle birlikte
Islanmaktayız

Sakın korkma, bak ben yanındayım
Ve bütün alaboralarına kol kanat
Mavi köpüklü türküler söyleyen deniz

Çığrından sıyrılmış şımarık bir yaz düşün
Beyaz bulutsu elbisesiyle toprak anaya bulanan
Güneş değil mi
Tüm hamlıkları birer- birer olgunlaştıran

İşte o an altın rengine bürünür başaklar
Tepelerdeki yel değirmenlerinin pervaneleri
Soluk soluğa ipek kanatlı rüzgârlara koşarlar

Uykuya yollamadan göl sularını
Bıçkın serviler çaladursun ıslıklarını
Güz kıvamında ise yıldızların renkleri
Bil ki;
Hasat mevsiminin sesidir bu heyamola
Haydi rastgele, gördüğün bütün düşler hayrola

11.03.2014/Hatice Ak