Orucum serin bugün ve gökyüzü kapalı
Ruhum bu serinlikte mutlu gözü kapalı
Dert ve kaygular bitsin bitsin asla istemem
Verdiklerine şükür fazlasını ver demem
Ya vurdu oruç beni ya da keskin nişancı
Yüreğim kanamakta yüzümde acı hakim
Yerim yok diye sürer koca dünyada hancı
Bulduğum tek sevincim çabucak kaldı akim
Ya vurdu oruç beni ya da havalar çarptı
Yaşamanın yanılgı olduğunu kavramam geç oldu.
Baktın üstünden bulutların
Soğuktu ellerin kader
Zaferi buldu yokların
Sözlerin sözü keser
Yolcu yolunda gerek
Durmaz çeşme başında
Belki engel engerek
Belki hüzün kaşında
Yolunda gerek yolcu
Dömekenin aslanı Hadim'in yiğit eri
Şöyle dedi Dömeke'de
''Evlat Yemenden beri
Muharebelerde dönmedim geri
Ayrılmam kıtamın başından
Ne olur kurşunlar bulsalar beni!
Aç gözlerini sevdiğim bak sabah tazelendi
Düne ait ne varsa hepsi dünde kalmıştır
Tekrar ifade gerek sana ait sevgimi
Yatakta şöyle doğrul ovala gözlerini
Ben senin yanındayım sen beni görmesen de
Aşkın kirtabı yazılsaydı şayet
Ne mecnun yazardı onu ne kerem
Sevdalarını onlar açığa vurdular
Ağızlara sakız etti elalem
Ben ki sevmişim gülüşünü
Balta girmemiş ormanda
Altındasın bir sedirin
Küçük şemsiyeli esmer bacaklı
Mantarsın
Çevren mantar tarlası
Bir bayram daha geçti bomboş gönülle
Kime hasretim ben bilemiyorum
Bir tutam karanfil bir demet gülle
Kime gitmeliyim nereye yolum
Sokak ortasında büzüldü gözüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!