Kurşunlu’dan vardım Ladik’e
Alam dedim o yare bir hediye
Derdim çoktur döndüm deliye
Oy Ladik Ladik’te sevdalı Ladik
Garipleri bağrına alasın Ladik
Üretiyor birlikte
Düşünüyor özgür ve yaratıcı
Paylaşıyor dostça
Anadolu’da gelenektir imece
İmecenin adı
Ovakışla İlköğretim Okulu
Yerden yere vurdun beni,
Dertten derde saldın beni,
Sevi korunda yaktın beni,
Kime engin, kime yüksek
Şavkın söne, koca dünya!
Ne zaman sokağa çıksam,
Göz göze geliriz.
Yakınımdan geçip gider usulca,
Dalgın ve hüzünlü…
Belki Vanlı belki de Diyarbakırlı,
O beni tanır, ben de onu.
Adana, Mersin arasında kalmış
Gelişime açık potansiyeli varmış,
Beyaz üzümün namını iyi salmış,
Kentler içinde şirin Tarsus’um.
Ilıkçadır kışın ve sıcaktır yazın,
Van yolu üzerinde
Tatvan’a bağlı
Sandıklı Köyü’nde
Kendi halince, sessiz
Şirin bir okul
Ve sevimli, yoksul köy çocukları…
Annemin ninnisi,
Babamın türküsü.
Ninemin ağıtı,
Dedemin masalı.
Kızımın, oğlumun manisi
Ulusumun köklü mazisi,
Yamaca bakan bu taşlı tarla!
Sana dedenden mirastır anla,
Dara düşersen, ekersin bakla
Toprağın değerini bil yavrum.
Çavuşlu’ya varıp aşınca dağı,
Sende ekmek kuru, onda yağlı
Ağaya ırgatlığı eden, hep dağlı
Niye gözlerin kör, ellerin bağlı?
Irgat bir sınıfsal çelişme…
Ak renkten, grev çadırı kurulur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!