El verin elime
sesime ses verin güzel insanlar
bir düşüm var
kara çalmamış
yeter renkler hepimize
sevmesini bir bilirsek
Hangi dili öğrenmeli
Hangi lisanı
Hangi lügat’a başvurmalıda
Anlatabilsin mazlum ahını
Acısını harflerden çıkarmadan
Yüklemeden kelimelere
Cebelleşir dururum bildim bileli felekle
türlü acılar süzerim kalbimdeki elekle
tek dileğim var mevladan ah birde o gerçekleşse
bir randevu alabilsem azrail adlı melekle
İnsan doğdum anamdan
insanlığımla insanım
milliyetim yok benim
insancadır lisanım
ne türküm ben ne arabım
Muhammed padişah Aliye dedik şah
huuu huuu huuu hu
kimine eyvallah kimine dedik gâh
tuuu tuuu tuuu tu
ademden gelmişiz insan özümüz
Kötülüğü kâr eyledik
gözümüzün gördüğüne
pişman ettik yaratanı
bize hayat verdiğine
ne sevmeyi bildik biraz
Yıktın ya gitmekle gönül barkımı
Ruhumda ettiğin naz'lar ağladı
Ayrılığa çalıp hüzzam şarkımı
Nağmeler inledi,saz'lar ağladı
Güzelliğin mısralara sığmıyor
Dil tutulur,kalem yazmaz,el tutmaz
Seni yazmak kâr’ı değil değil şairin
Bir güneşsin gönül ufkunda batmaz
Şuh bakışlı bela gözün bin beter nârdan
Sen ne kadar insansın canımın içi
Sol yanımın ne kadar hiçi
Bir öksüzün başına uzanıyormu elin
Şevkatle el sürebiliyormusun
Umuda akan gözyaşında
Bir yetimin umuda bakan gözünde
Rahminde hamurumu yoğuran sensin
dünyanın düzüne doğuran sensin
ardımdan koşturup çağıran sensin
sen olmasan ben hiç olmazdım anne
parmağım incinse kalbin hep kanar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!