Beşeri adem sakini arz ile arş’ın
Cehennem peydahlar cennete karşın
Kanlı avazıdır vahşeti marş’ın
Tabiatın canisidir insan dediğin
Merhamette yırtık kalbindeki zâr
Ardına bakmadan sende giderken
Gözlerimde yaş’tan sel olup azdım
Sana bir sevgili,sana yar derken
Kalbimde aşkının kabrini kazdım
Sen benim gönlümü yaraladın ya
Seninde yüreğin kanasın e mi
Pare pare edip paraladın ya
Nar’ı cehennemde yanasın e mi
Solsun baharında güz olsun yüzün
Sen gidip aşkımızı bitirdin bitireli
Ben güneşsiz kaldığım geceyi delemedim
Sen bende,beni sende yitirdim yitireli
Gittiğim senden geri kendime gelemedim
İsmin yazmaktan ibaret ya mevla mahyalarda
kaldı sıtkı nizamın ol devri yahyalarda
kutsiyetin satılık din bezirgan kahyalarda
alemin bu alemde,benim kelam kalemde
Bozulmuş mayası adem neslinin
iblislik fendine yöndür ilahi
bu harap alem eseri insan seslinin
sana riya kendine böndür ilahi
çirkefe bulanmış gökkubbe,feza
Ey kâinat yaratan ilah’ı alem
Kuvveti kudreti ekber,şan’ı muazzam
Benim bu yazgımı yazan nasıl bir kalem
Herkeslerde dert olurda benimki azam
Aşk ile canıma düşen veremin
Böldüm kendimi
Böldüm dilimdeki kelam fendini
Ey zulüm
Bilesinki takmam
Kızıl şafaklarda mazlum kanında is olan efendini
Böldüm kendimi
Ben böyle divaneysem,böyle serhoşsam
İçtiğim aşkındır yar başka mey değil
Aşkın ney nağmesiyle bin ömür coşsam
Ruhumda inleyen aşk,başka ney değil
Yüzünü gördüğümde taş kesildiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!