Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

Bahar yaz ayları gelip geçince
Ne güller görülür ne bülbül öter
Acı tatlı yıllar belin bükünce
Ne güzel sevilir ne gönül çeker

NEDENDİR

Bahar aylarımı güze çevirdin
Nedendir be kara gözlüm nedendir
Koydun alevlere köze çevirdin
Bu yaktığın taş değildir bedendir

MELE GURBAN

Güzel perdeyi açıp da
Salladığın ele gurban
Beni aşka doyrup da
Yolladığın hale gurban

NAZLI TURNAM


Al topuklu nazlı turnam
Senden ayrı durulmuyor
Daha bağlasalar durmam

GENCİKEN ÖLMESİ VAR

Yanıma otursana
Dizine yatırsana
Acıktım ben acıktım
Emzirip doyursana

DÜZENDE


Ekip dikmesi yok harman kaldırır
Zalımların kurdukları düzen de
Garip halkım açlığından çıldırır

Değeri düştü ahlakın
Herkes elden çıkarıyor
Pirimi çok sahtekarın
Çoğu ona yatırıyor

Güvensiz oldu insanlar

HALKIM

Yoksulluk bindi sırtına
Silkinip de atamadı
Dertler kondu sofrasına
Çiğnetip de yutamadı

Yaz gününde süremedik harmanı
Kış gününde çok perişan halimiz
Başımıza çekemedik yorganı
Yatılır mı guruldarken karnımız

Kömür alamadık odun bulunmaz

Yürek yakan güzel kızlar
Güvenmeyin güzelliğe
Sevenler de bir gün bıkar
Güvenmeyin güzelliğe

Goncalar kalır mı taze