Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

KIRIKKALE’M


Kırıkkale’m kaldı naçar
Beterden de beter hali
Rafineri zehir saçar

KİM YARATTI YOKSULLUĞU

Yarım ekmek o da kuru
Birde ayran hem de duru
Ne pişirsin yok ki garı
Kim yarattı yoksulluğu

Kör, sağır, dilsiz.
İlgisiz,tepkisiz, sevgisiz,
ölü desen değil
diri desen benzemez
deli desen ses etmez
mumyaya benzer,. mumyaya

Kişi eğitemez kendi kendini
İnsan sevgisiyle beslenmelidir
Bilim ile doldurunca bendini
Devrimci ahlakla süslenmelidir

Böyle ahlak alan sever yurdunu

Üç güzel gördümde arar yarini
Hiç biride birbirine benzemez
Deseler ki beğende al birini
Deli gönül hiç birinden geçemez

Birincisi Erciyeste kar gibi

kokusundan Bayıldım


Ne acılar çektim dilim yüzünden
El dokuzdan ben on köyden kovuldum
Ayrılmadım hak bildiğim özümden

MEZEYE ÇEVİRDİ BİZİ


Kahrolası emperyalizm
Ne hale getirdi bizi
Dünya bankası İ.M.F

MECBUR MUYDUN

Alıp başımdan aklımı
Kandırmaya mecbur muydun
Sana kaynayan kanımı
Dondurmaya mecbur muydun

MAHZUNİ- 2

Ben,
Şairlik basamaklarının
ortasına gelmeden daha
Sen,

Yıkıldı başıma dağlarla taşlar
Mahsuninin öldüğünü duyunca
Döküldü üstüme volkanlar lavlar
Mahsuninin öldüğünü duyunca

Omuzlarım düştü eğildim kaldım